We zijn wakker voor dag en dauw vandaag, want we gaan een 3-daagse tour maken langs: dé Sahara! Om half 7 zitten we aan het ontbijt en horen we ineens een luide gil van een vrouw, het gaat door merg en berg. We kijken elkaar aan maar weten dat we niets kunnen doen. Het klinkt verschrikkelijk. Wanneer we om 7 uur worden opgehaald door de taxi, lopen we door de steegjes naar ons busje en zien we al gauw de bron van de gil.
Een vrouwelijke toerist is beroofd van al haar spullen. ‘It’s all gone! My money, pasport and phone!‘ huilt ze. Het is een besef-moment voor ons om nóg beter te letten op onze spullen. Marrakech is prachtig, maar kent ook zijn donkere zijde.
Bij de bus aangekomen, kiezen we een plekje op de bank achter de chagrijnige bestuurder die alleen maar aan de telefoon hangt. We wachten en wachten en wachten tot we na drie kwartier dan eindelijk kunnen vertrekken. Dat moment gebruik ik mooi om nog iets heel belangrijks te doen: een reisverzekering afsluiten. Oeps, vergeten. En met busreis langs kliffen en slechte wegen leek het me tóch wel verstandig iets af te sluiten. Een internetbundel voor 25 MB kost me maarliefst 15 euro, maar goed. Het moest en binnen 5 minuten is dat klusje ook geklaard. Met een fijn gevoel vertrekken we dan ook eindelijk!

En daar gingen we dan richting de Atlas bergen, waar we een eerste stop maakten bij een prachtig Berber dorp die tegen de berg aan is gebouwd. Het is een dorp uit 1845 en men leefde er nog steeds. We zagen ze de was doen in de beek en de schapen hoeden. Wanneer we een grommend ‘Look, there‘ hoorde bleek het dat de chauffeur wees naar besneeuwde bergtoppen. Mijn eerste reactie was ‘Huh?! Sneeuw in Marokko?‘. Niet zo snugger van me, maar het uitzicht was wél fantastisch! Heel veel tijd om te kijken hadden we alleen niet want al slingerend crosten we weer verder over het slechte wegdek. Ook bumperkleven en toeteren was de normaalste zaak van de wereld, óók als dat langs een diep ravijn is. Gelukkig raakten we er snel wat gewend aan en al gauw begonnen de bergen zich daarna af te wisselen voor zanderige vlaktes en rotsen, totdat we bij Kasbah Ait Ben Haddou kwamen. Het is een middeleeuwse stad die een bekende filmlocatie is van bijvoorbeeld Game of Thrones, the Mummy en Gladiator.

Tijdens de tour door de stad kletsen we met een groep Nederlanders die blijkbaar dezelfde trip deden en lunchten we ‘s middags gezellig met z’n allen. We merken ook hier het gekke van Marokko: de touroperator van onze 3-daagse reis maakt dealtjes met allerlei restaurants waar wij móésten lunchen. Het eten was in die restaurants niet zo goed en vrij prijzig, wat echt heel jammer is. Gelukkig is het de gezelligheid die telt en dat was het zéker!
We lachen vooral om de armzalige pizza die Lotte en twee anderen voorgeschoteld krijgen en waardoor ze vragen of er ook ‘hot sauce’ is. Dat hebben ze niet, dus dipten ze hun pizza in de ketchup om het nog enigszins te laten smaken. Ik liet me verrassen met een tagine met kip, olijven en citroen, wat Lotte stiekem voor mij had besteld.
Na de nogal bijzondere lunch kregen we in de warmte (zeg maar hitte!) van de middagzon een rondleiding door naastliggend dorp van Ouarzazate, die in schrikbarend slechte staat verkeerde. We zagen veel ingestorte panden, waar tussen het gruis nog meubels uitstaken. In een, nog wel, overeindstaand pand huisde zich een tapijtenmakerij, waar ze ons de mooiste tapijten willen aansmeren. Daar trapten we weer niet in, natuurlijk!
De laatste uren hielden we nog net vol in het busje. We kletsen een eind weg en staren naar buiten en bij aankomst in het hotel ploffen we op onze bedjes voor de nacht. Het is basic, maar wij keuren het goed! Voordat we onze bedden in doken kregen we eerst een heerlijke tagine die we deelden met de rest van de groep. Als we bijna zitten te knikkebollen aan tafel, liepen we toch maar naar onze kamer en duiken we onder de wol. We hebben namelijk genoeg energie nodig voor onze volgende avonturen!
Lees ook: de Disney Bucketlist – Shanghai Disneyland in China!